Mahşerin Dört Atlısı, insanlar Vahiy Kitabı’nı düşündüklerinde akıllarına gelen ilk görüntülerden biridir. Kitapta sadece birkaç ayetlik bir bölüm olmasına rağmen, kitabın en ikonik sahnelerinden biridir.
İlk atlı bir yay taşır. İncil’deki anlatımda o, fetih ve işgal ile ilişkilendirilir. Bazıları bu beyaz atlıyı fetihten çok veba olarak görür. İkinci binici savaşçı gibi görünür ve kırmızı bir ata biner. Siyah at, elinde terazi olan bir binici taşır. O, kıtlık ve yokluk getirir. Son binici, soluk renkli bir ata binen Ölüm’dür.
Dört Atlı’nın Tanımı
Vahiy Kitabı’nda, ilk atlı beyaz bir ata biner ve stephanos tacı, yani zafer tacı takar. Elinde de bir yay tutar. Vahiy 6:2’de şöyle denir: “O, fethetmek ve zafer kazanmak için çıktı.” Bu, atlının amaçlarına ulaşacağı anlamına gelir.
İkinci atlı, ateş kırmızısı bir ata biner ve yeryüzünden barışı alır. Onun eylemlerinin sonucu, insanların birbirlerini katletmesidir. Atlı, ortaya çıkan çatışmaların boyutunu gösteren büyük bir kılıç alır.
Siyah at, elinde terazi olan bir binici taşır. Eski zamanlarda, bugün olduğu gibi, insanlar miktarları ölçmek için terazi kullanırlardı. Terazi, alım satım sırasında malların maliyetini belirlerdi. Bu durumda, buğday ve arpa söz konusudur. Bir ses, buğday ve arpanın maliyetinden bahsederek, bunların kıtlığını belirtir. Ses ayrıca, yağa ve şaraba zarar vermemeyi söyler. Her ikisi de yoksul insanların kolayca satın alamayacağı lüks ürünlerdi.
Dördüncü atlı soluk bir ata biniyor. Yazar, biniciyi Ölüm olarak tanımlıyor ve “mezar” anlamına gelen hades’in onu takip ettiğini söylüyor. At ve binici, yeryüzünün dörtte birini öldürme yetkisi alır. Yöntemleri kılıç, kıtlık, salgın hastalık ve vahşi yaratıklardır.
Kıyamet yorumunun dört temel yöntemi, bu sembollere farklı anlamlar atfeder. Her yöntemi kullanarak bazı olası yorumları kısaca ele alacağız.
İdealist Yorum
Vahiy’in idealist yorumuna göre, bu biniciler iyilik ve kötülük arasındaki savaşı tasvir eder. İdealizm, Vahiy’in sembollerinde tarihsel, güncel veya gelecekteki herhangi bir olayı tanımaz. İdealist yaklaşım, atları alegorik olarak yorumlar. Atlar, yorumlayıcının istediği hemen hemen her şeyi temsil edebilir.
İdealist yaklaşım ayrıca her ata belirli bir dönem atfetmez. Semboller zamansız hale gelir. Her zaman tüm insanlar için geçerlidir. Bu, idealist yorumlama yönteminin tartışmasız en olumlu yönüdür.
Fütürist Yorum
Adından da anlaşılacağı gibi, fütürizm Vahiy’i gelecekte olacak olayların tasviri olarak görür. Dört Atlı, bu nedenle, dört gelecekteki olayı sembolize eder.
Fütürizm içinde ilk atlı hakkında çelişkili görüşler vardır. Yorumcu, beyaz atı olumlu veya olumsuz bir bakış açısıyla değerlendirebilir. Bazıları beyaz atın üzerindeki binicinin Mesih olduğunu iddia eder. Onun fethi, insanların kalplerini ve zihinlerini fetheden İncil mesajıdır. Diğerleri ise, taşıdığı silah ve fethi Mesih ile bağdaşmadığını savunur. Biniciyi Mesih’i taklit eden bir sahtekar olarak tanımlarlar. Bu görüşün savunucuları bazen bu biniciyi Deccal olarak tanımlarlar.
Kırmızı at, son zamanlarda savaş ve iç çatışmaları temsil eder. Onların işi, ilk atlının fetihlerinin bir devamı ve sonucudur. Bu atlı, insanların birbirlerini öldürdüğü iç karışıklıkları öngörür. Bazıları, dünyanın birçok yerinde yaşanan iç karışıklıkları, kırmızı atın temsil ettiği olayların habercisi olarak görür.
Bazı fütüristler, siyah atı para sisteminin çöküşü ve yaygın enflasyon olarak görürler. Bu, zenginleri bile tehdit eden gıda kıtlığına yol açacaktır. Zengin insanlar, petrol ve şarap gibi lükslere alışkındır.
Atlar ve atlıların sırasını takip edersek, mantıklı son ölüm olacaktır. Bu, dördüncü atın binicisinin adıdır. “Soluk” kelimesi, Yunanca chloros kelimesinin orijinal anlamını yeterince yansıtmamaktadır, bu kelime daha çok yeşilimsi bir tonu ifade eder.
Preterist Yorum
Preteristler, Vahiy’in MS 1. yüzyıldaki olayları ve aktörleri ayrıntılı olarak anlattığına inanır. Bazı Preteristler, Dört Atlı’yı Vespasianus‘un dört generali olarak tanımlar. Yahudiye’ye karşı yürüttüğü sefer sırasında bu adamlar şunlardı: Antiochus, Agrippa II, Sohemus ve Malchus.
Alternatif bir yorumda, beyaz at, beyaz atlara binen Partlı okçularını anımsatıyor. Kırmızı at, 1. yüzyıl Roma İmparatorluğu’nda sıkça görülen iç karışıklıkları temsil ediyor. Aynı şekilde, kıtlık ve kıtlık da yaygındı, bu da siyah atla örtüşüyor. “Yağa ve şaraba zarar vermeyin!” sözleri sosyal eşitsizliği işaret ediyor olabilir. Bu, zenginlerin kıtlık ve kıtlıktan daha az etkilendiğini gösterebilir. Diğer yorumcular ise kıtlığı, MS 70’te Kudüs’ün kuşatılmasının doğrudan bir sonucu olarak görürler. Kudüs’ün kuşatılmasından sonra Titus, 97.000 Yahudiyi sürgüne gönderdi. Bu sürgünlerin çoğu, Roma İmparatorluğu’nun çeşitli arenalarında kılıçla veya vahşi hayvanlar tarafından öldürüldü.
Yukarıda sunulan preterist görüş, Dört Atlı’nın sembollerini kelimenin tam anlamıyla yorumlar. Beyaz at, sadece beyaz bir atı tasvir eder. Kıtlık, kelimenin tam anlamıyla kıtlıktır. Kılıç ve vahşi hayvanlar, kelimenin tam anlamıyla kılıç ve vahşi hayvanlardır.
Dört Atlı’nın birçok farklı preterist yorumu vardır. Herkes bu kadar kelimenin tam anlamıyla bir yaklaşım benimsemez, ancak preteristler Vahiy’in sembollerinin yorumunu her zaman MS 1. yüzyılla sınırlar.
Tarihselci Yorum
Tarihselcilik, Vahiy’in Mesih’in zamanından ikinci gelişine ve ötesine kadar Kilise tarihinin bir resmini sunduğuna inanır. Vahiy’i Eski Ahit’teki imalar ve imgeler kullanarak yorumlar. Vahiy Kitabı’nın 404 ayetinden 276’sının Eski Ahit’ten alıntı olduğunu kabul ederler. Tarihselci bakış açısına göre, Dört Atlı, kilise tarihinin ilk dört aşamasını temsil eder.
Vahiy Kitabı’nda beyaz renk her zaman Mesih ile ilişkilendirilir. Beyaz at ve binicisi, Pentekost gününden itibaren ilk yıllarındaki İncil’in saflığını temsil eder. İlk binicinin elindeki yay muhtemelen Eski Ahit’teki bazı metinleri yansıtmaktadır. Habakkuk 3:8-9, Yeşaya 41:2, Zekeriya 9:13-16 ve Mezmur 45:3-5, Tanrı’yı elinde yayla bir atın üzerinde tasvir eder. Roma toplumunda, zafer kazanan bir Roma generalinin beyaz bir ata binmesi de gelenekseldi. İncil, Mesih’in günah ve ölüm üzerindeki zaferini ilan eder.
Kırmızı renk, baskı ve kanı çağrıştırır. Bu renk, kargaşa ve insanların birbirlerini öldürmesiyle uyumludur. Yunanca sphazō (kesmek, öldürmek veya katletmek) kelimesinin kullanılması, öldürülenlerin şehitler olduğunu gösterir. Tarihselci bakış açısına göre, ikinci atlı, kilisenin kurulmasından kısa bir süre sonra inananların maruz kaldığı zulmü temsil eder. Birkaç Roma imparatoru, yeni ortaya çıkan dini ortadan kaldırmak için Hıristiyanları acımasızca zulmetti.
Üçüncü atlı, Mesih’in ışığının azlığını temsil eder ve onu “yaşam ekmeği” olarak tasvir eder. Bu, müjdenin duyurulmamasını gösterir. Tarihçiler genellikle bu atı kilisenin kurumsallaşmasıyla ilişkilendirir. O dönemde birçok pagan ilke, ritüel ve öğreti kiliseye sızmıştı. Bu atlı, Konstantin ve sonrasını tasvir eder.
Soluk renkli at ve atlı, kilise tarihinin dördüncü dönemini temsil eder. Papalık üstünlüğünü tasvir eder. Bu dönemde, İncil sıradan insanlara açık değildi. İncil’i yorumlamak, Roma Katolik Kilisesi’nin münhasır hakkıydı.
Yedi mührün ilk dördü olan Dört Atlı, Vahiy 2 ve 3’teki ilk dört kiliseyle ilişkilidir. Bu kiliseler ve atlıların temsil ettiği dönemler aynıdır.
Dört Atlı: Sonuç
Yorumcuların Kıyamet’in Dört Atlısı hakkındaki anlayışları, öncelikle kullandıkları yorumlama yöntemine bağlıdır. İdealistlere göre, atlılar herhangi bir tarihi veya gelecekteki olayı sembolize etmez. Preteristlere göre, atlılar 1. yüzyıldaki olayları ve insanları temsil eder. Fütüristlere göre, atlılar Mesih’in ikinci gelişinden kısa bir süre önce gelecekte olacak olayları anlatır. Tarihçiler, atlıları kilisenin yaşadığı farklı dönemlerle ilişkilendirir. Ayrıca, Vahiy 2’de anlatılan ilk dört kilisenin, kıyametin dört atlısı ile uyumlu olduğuna inanırlar.
İdealist, fütürist, preterist ve tarihçi Kutsal Kitap yorumlarının her birinde, Dört Atlı’ya ilişkin çeşitli yorumlar mevcuttur. Bu makale, Vahiy 6’nın ilk ayetlerine farklı yorumlama yöntemlerinin uygulanmasıyla ortaya çıkan sonuçlara bir bakış sunmaktadır.